Woord Prelaat

​

​

Het klooster Monte Cassino, dat rond 529 door Benedictus van Nursia gesticht werd en waar hij zijn Regel geschreven heeft, is na een verwoestende wereldoorlog uit de puinhopen en ruïnes herrezen. Toen Paus Paulus VI op 24 oktober 1964 de geheel volgens de oude plannen herbouwde abdijkerk inwijdde, riep hij op plechtige wijze de heilige Benedictus tot beschermheilige van heel Europa uit.  In de pauselijke bul die bij deze gelegenheid werd uitgevaardigd, worden de motieven uiteengezet die de paus tot het verlenen van dit patroonschap hebben bewogen.

 

De herinnering aan het gespleten en verscheurde Europa, dat zichzelf verminkt had in twee gruwelijke oorlogen en dat de hele wereld in een chaos had meegesleept, was hierbij even belangrijk als de hoop op een Europa dat zou verenigd zijn in vrede en vrijheid.

 

De aanhef van het pauselijk schrijven is opvallend: het bestaat uit vijf volle glorievolle en zinrijke eretitels, die de betekenis van Benedictus voor Europa beklemtonen.

 

Unitatis Effector – Bouwmeester van de eenheid. Civilis Cultus Magister – Leermeester van cultuur en beschaving. Religionis Christianis Praeco – Verkondiger van het christelijk geloof. Monasticae Vitae in Occidente Auctor – Stichter van de westerse monarchie Patromis Totius Europae – Patroon van heel Europa.

 

Benedictus indachtig en steunend op de regel die Benedictus voorschreef, zijn wij mensen die zich verzamelen op geregelde tijdstippen om voor enkele uren afstand te nemen van de drukte rondom ons, die het veeleisende beroepsleven kenmerkt.  Wij bezinnen ons rond het waarom en het hoe van wat grote levensvragen zijn voor eenieder.  Ook hebben wij oog voor traditie en houden wij aloude gebruiken levendig, die sinds eeuwen deel uitmaken van de grote familie van hospitaalridders verspreid over de wereld.

 

Wij maken in ons leven tijd om aan onszelf te werken, indachtig wat in de bijbel geschreven staat: “Ziet hoe zij elkaar beminnen, dat is waaraan gij ze zult herkennen”.  Kameraadschap onderling, is voor ons van grote betekenis, broederlijkheid geen lege gedachte.

 

Naast het voorgaande zijn wij intensief bezig met het reiken van een helpende hand aan wie in nood is, zonder enig onderscheid te maken van welke aard ook.  “Goede werken” zijn maar “goed”, àls de hulp deskundig, voorzichtig, maar vooral met grote discretie verstrekt wordt. Elk van hen zet zich met eigen middelen in om deze zorg voor hulpeloze naar buiten te brengen.

 

Wij zijn een groep die naast het religieuze, ook intellectueel en zeker ook caritatief actief willen zijn in de meest brede betekenis:

 

• biddend mediteren,

• met een open geest werken aan een bredere kijk op de mens en de samenleving van heden, 

• door de studie en debat,

• zowel in groep als individueel actief zijn om te helpen waar nood is.

 

De laatste jaren denken wij vooral terug aan initiatieven rond palliatieve zorgen, de opleiding van honden voor gehandicapten, warme maaltijden in achtergestelde buurten en vele individuele personen en gezinnen.

 

Het komt erop aan met een open en verlangend hart naar de woorden van een goede en wijze vader met geest van Jezus te aanhoren en handelen.

 

 

 

Jan Engels

Prior Orde van Sint-Jan de Doper